دستورات خط فرمانی سرگرم کننده در لینوکس

1.دستور اول , دستور factor  است .بعد از این دستور هر عددی را تایپ کنیم , مقسوم علیه های آن عدد را در خروجی چاپ می کند.

2.دستور دوم دستور yes  است  , بعد از این دستور هر جمله ای را تایپ کنیم , تا زمانی که کلید های ctrl+z را نزدیم آن جمله را در ترمینال تایپ می کند.

3.دستور سوم ,  دستور cowsay   است .ابتدا با دستور yum install cowsay  این بسته را نصب می کنیم. سپس دستور" cowsay  "i love linux  را وارد می کنیم , در داخل کوتیشن به جای جمله ی  i love linux  هر جمله ی دیگری می توانیم بنویسیم.

4.دستور چهارم , دستور  rev  است ,  بعد از این دستور هر چیزی را تایپ کنیم آن را برعکس کرده  و  در خروجی به ما نشان می دهد.

مرجع: http://www.tecmint.com/20-funny-commands-of-linux-or-linux-is-fun-in-terminal/(لینک سایت)

اعضای گروه: آیدا غفاروند , حامد خردمند

فعال کردن جلوه های گرافیکی و سه بعدی در لینوکس (ubuntu)

یکی از جذابیت هایی که لینوکسهای دسکتاب چه برای کاربران تازه کار و چه برای کاربران حرفه ای دارد ، بحث جلوه های گرافیکی و تصویری آن است. بعد از نصب اوبونو در صورتی که کارت گرافیک شما شناخته شده باشد، به راحتی می توانید این جلوه ها را فعال کنید.

نصب ccsm و پلاگین های بیشتر:

برای نصب ccsm و اضافی کردن  پلاگین ها  ابتدا با استفاده از دکمه های ctrl + alt + t پنجره ترمینال را باز کرده و سپس کد زیر را در آن وارد نمایید:

sudo apt-get install compizconfig-settings-manager compiz-plugins-extra

یا میتوانید از منوی  Ubunto  Software Center  نرم افزار CompizConfig Setting Manager(ccsm) راجستجو کرده و مطابق شکل زیر نصب کنید:

 

نحوه استفاده از ccms:

برای استفاده از این نرم افزار داش را باز کرده و نام  این نرم افزار  را جستجو کرده و نرم افزار را باز کنید:

فعال کردن پنجره لرزان (wobbly windows):

پس از باز کردن ccsm به منوی Effects  رفته و از آنجا گزینه wobbly windows را فعال نمایید.

با فعال کردن این گزینه پنجره ها به صورت زیر به لرزش در می آیند:

از دیگر جلوه های گرافیکی میتوان به Water Effect اشاره کرد که این گزینه نیز از منوی Effect قابل دسترس می باشد. پس از فعال کردن با گرفتن دکمه Ctrl+Super (Super is the Windows key) و زدن موس بر روی صفحه قطرات باران ایجاد می شود که می توان با زدن دکمه Shift+F9 آن را به طور مداوم ایجاد کرد.

استفاده ازمکعب دسکتاپ (Desctop Cube) :برای فعال کردن مکعب دسکتاب از منوی Desktop گزیته Desktop Cube را فعال میکنیم که به طور پیش فرض گزینه Rotate Cube نیز باید فعال شود.

سپس از منوی General  گزینه General Options -> Desktop Size را انخاب کرده و به صورت زیر تنظیم نمائید:

حال با استفاده ازفشردن دکمه های Ctrl + Alt صفحه را با موس گرفته و به چپ یا راست، بالا یا پایین بکشید. با این کار با شکل زیر روبه رو خواهید شد:

و مرحله  آخر برگرداندن تنطیمات به حالت پیش فرض می باشد که با نوشتن دستور زیر در خط فرمان این کار امکان پذیر است:

dconf reset -f /org/compiz

************************************************

تهیه کنندگان:
سعیده همتی
پریسا تیمورزاده
سحر رضایی

*************************************************

منبع:

http://www.howtogeek.com

تاریخچه خط فرمان با دستور history

تاریخچه خط فرمان لینوکس موضوعی است که در این بخش درباره آن صحبت می کنیم . بش (Bash) تاریخچه ای از دستوراتی که وارد کرده ایم را حفظ و نگهداری می کند . این  لیست دستورات در داخل پوشه home در داخل فایلی با نام bash_history نگهداری می شوند .

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

هر زمانی ,ما می توانیم محتوای لیست تاریخچه دستورات را مشاهده کنیم با دستور

history

این دستور بیشتر مورد استفاده هکر هامی باشد .اگر روبروی این دستور عددی را بنویسیم به عنوان مثال نمایش ۵۰ عمل آخری که انجام شده را به ما نشان خواهد داد.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------
برای پاک کردن لیست history از سویچ زیر استفاده میشود:
c-
دستور پاک کردن لیست دستورات در history:

------------------------------------------------------------------------------------------------------

دستور more |
این دستور که بیشتر میشه بهش یک سویچ کمکی گفت برای زمانی استفاده می شود که شما یک لیست بزرگ داشته باشیدو در یک صفحه جا نشه.برای مثال نمایش لیست محتویات کل تاریخچه ی خط فرمان تا به امروز .

شما در هر دستوری که به شما لیستی نمایش دهد می توانید از این سویچ استفاده کنید.
اون علامت قبل از more هم دکمه Shift+دوخط رو هم است که معمولآ دکمه زیر اینتر می باشد.

ودر اخر این دستور

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
  history |less
به صورت پیش فرض بش (Bash) آخرین 500 دستور وارد شده توسط شما را در حافظه خود ذخیره می کند .وبرای  شما نمایش خواهد داد.

   
ودر اخر این دستور خواهیم داشت :

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
جدول زیر لیست برخی از کلمات کلیدی به منظور دستکاری لیست تاریخچه را نشان می دهد :

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
نام ونام خانوادگی نویسندگان:
لیلا فتوحی ملکی
عاطفه پورنورعلی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
منابع:

  http://www.netamooz.net
http://www.ashiyane.org

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

آموزش نصب و راه اندازی KVM در توزیع Ubuntu

 در لینوکس، نیازی به استفاده از نرم‌افزار VMware یا VirtualBox برای ساخت ماشین مجازی (VM)‌ نیست. می‌توان از KVM (تعبیه شده در هسته‌ لینوکس) برای اجرای سیستم‌عامل ویندوز و یا لینوکس بر روی ماشین‌مجازی استفده کرد.

جهت اجراری دستورات می‌توانید از ابزارهای command-line خط دستور و یا برای سادگی بیشتر از سیسنم‌های گرافیکی مدیریت VM مانند libvirt  و Virt-Manager استفاده نمایید Virt-Manager .نسبت به سایر نرم‌افزارهای این دسته از محبوبیت بالایی در بین کاربران برخوردار است.

 KVM تنها بر روی CPUای کار می‌کند که سخت‌افزار مجازی‌ساز مانند Intel VT-x یا  AMD-V را پشتیبانی ‌کند. برای بررسی امکان پشتیبانی CPU کافیست دستور زیر را اجرا نمایید:

egrep -c ‘(svm|vmx)’ /proc/cpuinf

1	egrep -c ‘(svm|vmx)’ /proc/cpuinfo

چناچه نتیجه حاصل از اجرای دستور فوق ۰ باشد، CPU شما از سخت‌افزار مجازی ساز پشتیبانی ‌نمی‌کند، اما اگر حاصل رقم ۱ یا بالاترباشدبه معنی پشتیبانی CPU از سخت‌افزار مجازی‌ساز است.

دقت کنید که برای استفاده از پشتیبانی سخت‌افزاری مجازی‌سازی در CPU، تنها تست وجود آن کافی نیست، بلکه باید در BIOS سیستم نیز فعال باشد.

از دستور زیر برای نصب KVM و پکیج‌های پشتیبانی آن می‌توانید استفاده کنید.

sudo apt-get install qemu-kvm libvirt-bin bridge-utils virt-manager

1	sudo apt-get install qemu-kvm libvirt-bin bridge-utils virt-manager

تنها کاربر Root و کاربرهای گروه libvirtd مجوز دسترسی به KVM برای اجرای دستورات مدیریت ماشین مجازی را دارند.

با اجرای دستور زیر می‌توانید یک کاربر خاص را به گروه libvirtd اضافه نمایید.

sudo adduser name libvirtd

1	sudo adduser name libvirtd

بعد از اجرای دستور بالا ابتدا باید Log out و مجدد Log in نمایید، سپس دستور زیر را اجرا نمایید،

virsh -c qemu:///system list

1	virsh -c qemu:///system list

ایجاد ماشین مجازی (VM):

بعد از نصب KVM، برای ایجاد و مدیریت VM می‌توان از Virtual Machine Manager که در داشبورد وجود خواهد داشت، استفاده نمایید.

با کلیک بر روی نرم‌افزار Virtual Machine Manager امکان ساخت، تنظیم، تعیین سخت‌افزار و نصب سیستم‌عامل دلخواه VM را خواهید داشت.

پس از اجرای Virtual Machine Manager پنجره‌ای این نرم‌افزار برای شما باز خواهد شد. برای ایجاد ماشین مجازی بر روی کلید Create New Virtual Machine در نوار ابزار پنجره کلیک و ۵ مرحله آن را طی نمایید.

در مراحل ۱ و ۲ باید روش نصب، نام و تنظیمات اولیه برای ایجاد VM خود را تعیین نمایید. اگر سابقه کار با VirtualBox ،VMware یا نرم‌افزارهایی از این قبیل دارید، کار برای شما ساده خواهد بود. به سادگی می‌توانید به کمک یک ISO image، از روی هارد دیسک و …. سیستم ماشین مجازی را نصب نمایید.

در مرحله ۳ باید میزان RAM (حافظه) ماشین مجازی را مشخص نمایید؛ دقت کنید برای انتصاب بیش از ۲GB حافظه، نیازمند لینوکس با هسته ۶۴ بیتی هستید، سیستم‌های ۳۲ بیتی حداکثر می‌توانند ۲ گیگابایت از حافظه را به ماشین مجازی اختصاص دهد.

به‌صورت پیش‌فرض، KVM از Bridge برای ارتباط شبکه‌ی ماشین مجازی استفاده می‌کند. اینکار مشابه با یک شبکه NAT میباشد و در نتیجه ماشین مجازی شما دارای هویت مستقل در شبکه نخواهد بود. در واقع دسترسی از بیرون به سرورمجازی شما بسیار محدود می‌باشد و در صورتی که شما  از ماشین مجازی بعنوان سرور (به‌عنوان مثال سیستم عامل ویندوز سرور ۲۰۰۸ برروی ان نصب نمایید) استفاده نمایید این موضوع باعث بروز مشکل خواهد شد.

برای رفع این مشکل، نیاز است که تنظیمات شبکه را در KVM تغییر دهید تا ماشین مجازی از حالت Bridge خارج شود و امکان تنظیم نمودن IP مستقل برای آن بوجود آید. 

پس از انجام تنظیمات و تعیین روش نصب، Virt-Manager ماشین مجازی را در همان پنجره لود خواهد کرد، حال می‌توانید سیستم‌عامل دلخواه خود را بر روی VM نصب کنید.

 مدیریت Virtual Machines:

پنجره نرم‌افزار Virtual Machine Manager لیست ماشین‌های مجازی نصب شده شما را نمایش می‌دهد. با راست کلیک بر روی نام هر VM می‌توان عملیاتی مانند Start (راه‌اندازی)، Shut down (خاموش کردن)، cloning یا migrating (منتقل کردن) را انجام داد.

در انتها شما می‌توانید برای مشاهده جزئیات در باره VM و تنظیمات آن می‌توان بر روی کلید i-shaped در نوار ابزار کلیک نمود.

منبع:

https://help.ubuntu.com/community/KVM/Installation

اعضای گروه:

امین آقازاده محروسیان ( شماره دانشجویی: 931831206)
علی سینا اکبری (شماره دانشجویی: 931831207)

فشرده سازی در لینوکس با دستور tar

فشرده سازی یکی از مباحث مهم در کار با رایانه است. در خیلی از مواقع ما نیاز داریم یک پرونده یا پوشه را به صورت فشرده در آوریم که این کار دارای مزایایی است. در ویندوز این کار با استفاده از نرم افزار های گرافیکی مثل WinRar قابل انجام است. اما در لینوکس ما میتوانیم با خط فرمان و دستورات آن، عمل فشرده سازی و یا از حالت فشرده خارج کردن را انجام دهیم. ما در این نوشته فشرده سازی در لینوکس با دستور tar  را آموزش خواهیم داد.

عمل فشرده سازی با استفاده از دستور tar مزیت های زیادی دارد که میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

* تهیه پشتیبان از اطلاعات و اسناد

* جابجا کردن اطلاعات و اسناد از روی یک سرور به سرور یا رایانه ای دیگر

* مدیریت راحت تر چندین پرونده با تبدیل آن به یک پرونده فشرده شده

* و ...

دستور tar پراستفاده ترین دستور برای امر فشرده سازی در لینوکس به حساب می آید. عبارت tar از دو کلمه Tape Archive به معنای " بایگانی نواری" گرفته شده است. 

حتما شما هم پرونده هایی را با پسوند gzip , tar.gz , tar  و bzip دیدید. در لینوکس ما میتوانیم همه آنها را با دستور tar بسازیم یا آن نوع پرونده فشرده شده را از حالت فشرده خارج کنیم. به مانند هر دستور دیگر لینوکس، tar هم دارای جنبه های مختلف کاربردی است که ما در اینجا به کاربردهای مهم آن می پردازیم.

ساخت یک پرونده فشرده شده از نوع tar

حالت کلی استفاده از دستور :                                    tar  -cvf  name-of-archive.tar  /path/to/directory-or-file

مثل هر دستور دیگر کار را با tat شروع کردیم و از سه تا مشخصه استفاده کردیم که به توضیح هر یک از آنها می پردازیم :

* c : یک سند فشرده جدید از نوع tar می سازد. پس استفاده از آن حیاتی است.

* v : توضیحات مراحل فشرده سازی را در نتیجه خط فرمان به ما نشان می دهد.

* f : نوع و نام سند فشرده را میتوانید تعیین کنید. پس استفاده از این مشخصه هم ضروری است که پس از آن باید نام سند فشرده نهایی به همراه پسوند آن را وارد کنید.

در انتهای دستور بالا هم باید مسیری که قرار است خود آن به همراه پوشه ها و پرونده های زیرین آن فشرده شوند را تعیین کنید.

مثال:

از حالت فشرده خارج کردن پرونده tar

برای خارج کردن یک پرونده tar از حالت فشرده (Untar) شما باید از مشخصه x استفاده کنید. برای تعیین محل خارج شدن از حالت فشرده به دو حالت میتوانید اقدام کنید. حالت اول اینکه بدون اینکه از مشخصه خاصی استفاده کنید، پرونده ها و پوشه ها در مسیر جاری از حالت فشرده خارج شود. حالت دوم این است که از مشخصه  C- استفاده کنید و تعیین کنید که باید این کار کجا صورت گیرد.

مثال:

استفاده از حالت دوم :

افزودن پرونده یا پوشه به داخل بایگانی tar

حالا می رسیم به یک نظریه دیگر؛ اگر بخواهیم یک پرونده یا پوشه را وارد یک پرونده  فشرده از نوع tar کنیم باید چه کار کنیم؟ در این حالت باید از مشخصه r استفاده کنیم و نام پرونده یا پوشه الحاقی را باید در انتهای دستور بزینم. آن پرونده یا پوشه باید در مسیر جاری باشد. به این صورت:

فهرست کردن محتوای داخل یک پرونده tar

کارهای زیادی را میتوان با ایندستور انجام داد.یکی از آنها آگاه شدن از فهرست محتویات موجود در یک پرونده فشرده یا tar است.گاهی ازاوقات ممکن است قبل از اینکه خواسته باشید یک سند فشرده شده را از حالت فشرده خارج کنید.اول ببینید که اصلا محتویات درون آن چیست.برای این منظور باید از مشخصه t استفاده کنید.

خارج کردن چندین سند از داخل یک پرونده  tar,tar.gzوtar.bz2 

در یک دستور میتوانید به هر تعداد سند که خواسته باشید از حالت فشرده خارج کنید.به اینصورت که نام آنها را داخل" "  قرار دهید و هر کدام را با یک فاصله خالی جدا نمایید.البته فراموش نکنید بسته به نوع پرونده بایگانی باید از مشخصه خاص همان هم استفاده کنید.به نمونه زیر دقت کنید:

بررسی حجم پرونده های tar,tar.gz و tar.bz2

این هم یکی دیگر از انواع مفید دستور tar  است که با آن میتوانیم حجم پرونده فشرده خود را ببینیم.البته این کار را به کمک wc  انجام خواهیم داد.این دستور کارش برگرداندن حجم,تعداد کلمات و خط یک سند است.

کار با فرمت های دیگر فایل های فشرده

ساخت یک پرونده فشرده شده از نوع tar.gz

tar -cvzf name-of-archive.tar.gz /path/to/directory-or-file

یا

tar -cvzf name-of-archive.tgz /path/to/directory-or-file

از حالت فشرده خارج کردن پرونده tar.gz

 tar -xvf File-Name.tar.gz #

فهرست کردن محتوای داخل یک پرونده tar.gz

# tar -tvf File-Name.tar.gz

ساخت یک پرونده فشرده از نوع tar.bz2

فشرده سازی با قابلیت bz2 حجم پرونده فشرده شده را کمتر از gzip خواهد کرد. به همین دلیل هم شاید مدت زمان بیشتری لازم باشد تا صبر کنید تا فشرده سازی انجام گیرد. مخصوصا اگر یک پوشه بسیار حجیم را می خواهید با این روش فشرده کنید. اگر خواسته باشد پرونده شما خیلی فشرده شود، باید از مشخصه J استفاده کنید.

tar -cvfj name-of-archive.tar.bz2 /path/to/directory-or-file

یا

tar -cvfj name-of-archive.tar.tbz /path/to/directory-or-file

یا

tar -cvfj name-of-archive.tar.tb2 /path/to/directory-or-file

از حالت فشرده خارج کردن پرونده tar.bz2

برای خارج کردن پرونده بیش از حد فشرده شده tar.bz2 باید از ساختار دستور زیر استفاده کنید.

# tar -xvf File-Name.tar.bz2

فهرست کردن محتوای داخل یک پرونده tar.bz2

# tar -tvf File-Name.tar.bz2

خارج کردن چندین سند از داخل یک پرونده tar.gz و tar و tar.bz2

در یک دستور می توانید به هر تعداد سند که خواسته باشید از حالت فشرده خارج کنید. به این صورت که نام آنها را داخل " " قرار دهید و هر کدام را با یک فاصله خالی جدا نمایید. البته باید از مشخصه خاص همان هم استفاده کنید. به نمونه زیر دقت کنید:

# tar -xvf File-Name.tar "file 1" "file 2"  

# tar -zxvf File-Name.tar.gz "file 1" "file 2" 

# tar -jxvf File-Name.tar.bz2 "file 1" "file 2"

خارج کردن گروهی از پرونده ها با نویسه های WildCard

نویسه های WildCard معمولا برای اشاره به نوعی از سند دارند. مثلا اگر ما خواسته باشیم همه پرونده ها از نوع php را از درون یک پرونده فشرده خارج کنیم، باید از این نویسه ها استفاده کنیم.

# tar -xvf File-Name.tar --wildcards '*.php'

# tar -zxvf File-Name.tar.gz --wildcards '*.php'

# tar -jxvf File-Name.tar.bz2 --wildcards '*.php'

افزودن پرونده یا پوشه به داخل بایگانی tar و tar.gz و tar.bz2

اگر خواسته باشیم یک پرونده یا پوشه را وارد یک پرونده فشرده کنیم در این حالت باید از مشخصه r استفاده کنیم و نام پرونده یا پوشه الحاقی را باید در انتهای دستور بزنیم. آن پرونده یا پوشه باید در مسیر جاری باشد. به این صورت:

# tar -rvf File-Name.tar xyz.txt

# tar -rvf File-Name.tar php

# tar -rvf File-Name.tar.gz xyz.txt

# tar -rvf File-Name.tar.bz2 xyz.txt

نام اعضای گروه :

علی حسینی کشکی

مجید میرزایی ایواوغلی

منبع : 

http://www.tecmint.com/18-tar-command-examples-in-linux/